Ο καθένας, η καθεμία έχουμε δικαίωμα να κάνουμε ο, τι θέλουμε με το σώμα μας.
Είναι δική μας επιλογή.
Το ιδανικότερο είναι να φροντίζουμε τον εαυτό μας ώστε να μην φλερτάρουμε με τα προβλήματα υγείας.
Όμως, αυτή η έγνοια δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να γίνεται άλλοθι εκείνων που θεωρούν ένα παχύ, για παράδειγμα, σώμα αντιαισθητικό και άξιο προσβολής και ματαίωσης.
Η εργαλειοποίηση της ανάγκης για αυτοφροντίδα δεν μπορεί και δεν πρέπει να αποκτά μορφή σημαίας από εκείνους που χλευάζουν, υποτιμούν και απαξιώνουν τη διαφορετικότητα αναμεταξύ μας.
Το κάθε ανθρώπινο σώμα είναι διαφορετικό και έχει τη δική του αξία και προσωπική ταυτότητα.
Ο χλευασμός, το μπούλινγκ, η κακοκριτική, η προσβολή και η ευθεία αν θέλετε λεκτική, ακόμα και σωματική επίθεση, κατά όσων θεωρούνται από κάποιους διαφορετικοί από κείνους είναι απαράδεκτο και δεν έχει καμία σχέση με την αποδοχή της ελεύθερης επιλογής και του αμοιβαίου σεβασμού .
Όλοι έχουμε δικαίωμα στη ζωή, στις απολαύσεις, στη θάλασσα, στη φιλία, στον έρωτα, στην Αγάπη, στο φαΐ, στο παιχνίδι, στην άθληση, στην εργασία, στις σπουδές, στην καθημερινότητα.
Και ο καθένας κουβαλά το δικό του φορτίο. Να μην το ξεχνάμε αυτό.
Ας είμαστε διακριτικοί, πολιτισμένοι, ευγενικοί και απελευθερωμένοι από ταμπού και στερεότυπα που μας μειώνουν και μας γεμίζουν μίσος και αρνητικά συναισθήματα απέναντι στους συνανθρώπους μας.
Είναι χρήσιμο ν' αναρωτηθούμε πόση ανάγκη κρύβεται μέσα σε εκείνους που σαρκάζουν, χλευάζουν ένα σώμα διαφορετικό ή μια ερωτική προτίμηση διαφορετική ώστε να φανούν καλύτεροι .
Τι είναι αυτό που τους πυροδοτεί αυτή την ανάγκη και τους ανάβει τόσο δύσκολα και αιχμηρά συναισθήματα;
Και γιατί προβαίνουν με τόσο ζήλο σε προσβολές, ειρωνείες, υποτιμητικά σχόλια ακόμα και στην άσκηση βίας με αφορμή ένα θέμα που όχι μόνο δεν αφορά τους ίδιους , αλλά έχει να κάνει με την ελεύθερη βούληση, επιλογή κάποιου συνανθρώπου τους;
Είναι σαφές, λοιπόν, πως η διαφορετικότητα, όπως κι αν αυτή εκπέμπεται, είτε σωματικά, είτε σεξουαλικά είτε κοινωνιολογικά εν έτει 2022 δεν μπορεί να μη χώρα ως πραγματικότητα στην αγκαλιά του καθενός και της καθεμιάς.
Αλλά, ακόμα κι αν οι δυσκολίες αποδοχής είναι μεγάλες, τότε αυτό που μπορούμε να προτείνουμε είναι, φυσικά όχι να σερβίρουμε στους άλλους το εύκολο αλλά πικρό πιάτο της ασέβειας και του μίσους, αλλά εκείνο της βήμα βήμα γνωριμίας, ανταλλαγής απόψεων και σταδιακής, εξελικτικής γνωριμίας με το διαφορετικό.
Στην ουσία αυτό που συμβαίνει πάντα είναι πως όταν γνωρίζουμε κάτι καλύτερα και περισσότερο καθώς ερχόμαστε σε στενότερη επαφή και επικοινωνία μαζί του, τόσο αποδομούνται , σβήνουν, αναιρούνται, ακυρώνονται και σταματάνε να υπάρχουν και να ταλαιπωρούν οι πρώτες εντυπώσεις που υπήρχαν πριν γίνει αυτή η γνωριμία.
Αξίζει τον κόπο;
Θα πω ναι. Κάθε τι που βοηθά και εξελίσσει με θετικό πρόσιμο τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων και μας φέρνει πιο κοντά αντί να μας απομακρύνει ναι αξίζει τον κόπο και με το παραπάνω.
γράφει ο Πάνος Σπανός